Արևելքը, որի մի մասն է նաև մեր տարածաշրջանը (կամ քաղաքակրթությունների բախման սահմանը), երբեք չի հանդուրժել և չի հանդուրժելու թույլ, անկամ, վախկոտ, հանձնվող տեսակներին։

Հայ լիբերալների համար ամենավտանգավոր մարդը՝ ազատ մարդն է: Իրավունքի պաշտպանները աչք են փակում, երբ ոտնահարում են մարդկանց իրավունքները, շատ դեպքերում հենց իրենք են մասնակցում այդ հանցագործություններին:

Հայաստանի Հանրապետությունը որոշում է կայացրել Ռուսլան Էլդանիս-Օղլու Փենախովին հանձնել ադրբեջանական կողմին: Սա էն ադրբեջանցի դիվերսանտն է, որի մասին մեր ԱԱԾ-ն ասում է՝ դե լավ, մոլորվել էր:

Նիկոլի և նրա ոհմակի վառվելուն, մերկացմանն օրերս մեծապես նպաստեց ՌԴ Պետդումայի պատգամավոր, Պետդումայի ԱՊՀ գործերով, եվրասիական ինտեգրման և հայրենակիցների հետ կապերի կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ և «Единая Россия» խմբակցության անդամ, հայ-ռուսական «Լազարյան ակումբի» համակարգող Կոնստանտին Զատուլինը՝ ելույթ ունենալով Սլովակիայի մայրաքաղաք Բրատիսլավայում փետրվարի 28-ին կայացած «Միացյալ Թագավորություն- ԵՄ- Ռուսաստան- Մեծ Մերձավոր Արևելք. մարտահրավերներ և հեռանկարներ» միջազգային խորհրդաժողովում:

Կարևորն այն չէ թե դու ինչ ունես, այլ այն, թե ինչպես ես եղածը տնօրինում ու կառավարում։

9 000 000 000 (9.0 մլրդ) դրամ: Հարգելի հայրենակիցներ, այսօր զրուցելու ենք մի ֆենոմենի մասին, որի բացատրությունը դեռևս չենք գտել։ Խոսքը հայազգի խոպանչիների և ռուս խոպանչիների տարբերության մասին Է։

Հայաստանի ներկայինս ժամանակավոր իշխանությունները Ռուսաստանի Դաշնության հետ շահերի համադրությամբ և զուգահեռ (ոչ ուղղահայաց) հարաբերություններ հաստատելուն ուղղված քայլեր ձեռնարկելու փոխարեն, որոշ կենտրոնների հրահրմամբ, թշնամության հիմքեր են ստեղծում:

Ամենախնդալունը էն է, որ մենք մի տեսակ խանդում ենք բոլորին։ Ուրեմն, մենք ուզում ենք լավ հարաբերություններ ունենալ և՛ Ռուսաստանի, և՛ ԱՄՆ-ի, և՛ Եվրոպայի, և՛ Իրանի, և՛ Վրաստանի ու մնացած բոլորի հետ, չնայած դրանցից շատերն իրար հետ հակամարտում են...

Աշխարհը նույնն է։ Եվ հզորները երբեք հաշվի չեն առնում թույլերին տված իրենց խոստումները։ Եվրոպան բացարձակ անտեսեց Կիլիկյան Հայաստանի (որը ներկայիս Հայաստանից էլ մեծ էր) հայ արքաների օգնության աղերսները, այն դեպքում, երբ Կիլիկյան Հայաստանն էր սոսկ մի հարյուր տարի առաջ բառացիորեն փրկել Խաչակրաց արշավանքի ժամանակ հյուծված երվրոպական բանակին` ֆրանսիացի, անգլիացի և գերմանացի արքաներով։

Հարգելի ընկերներ, համախոհներ, համակիրներ, ծանոթներ ու անծանոթներ, վաղուց դրված է երկրի, ազգի լինելության հարցը, գոյության խնդիրը։